(เรื่องสั้น)

ทุกอย่างเริ่มต้นหลังจากที่ภรรยาของนายเสียชีวิต

เพราะนายเป็นคนจิตใจอ่อนแอและรับมือกับความยากลำบากของชีวิตไม่ค่อยเป็น การที่ภรรยาจากไปจึงทำให้รู้สึกเหมือนนายไม่มีไม้ค้ำที่จะใช้พยุงตัวแล้ว รู้สึกเหมือนหกล้มและกลายเป็นว่าต้องอยู่ตามลำพังโดยไม่ทันตั้งตัว ต่อจากนั้น นายไม่สามารถยอมรับการที่ภรรยาเสียชีวิตได้ และนี่เป็นเหตุผลที่ทำให้นายได้พบวิชาชีพใหม่

วันนี้นายรับงานชิ้นใหม่ เป็นงานชิ้นที่ ๑๓๗ นายทำงานอย่างพิถีพิถันเหมือนอย่างเคย คอมพิวเตอร์ทำงานหนักเหมือนกัน ทำให้พัดลมคอมพิวเตอร์ต้องหมุนเร็วเพื่อไม่ให้เครื่องร้อนเกินไป ขั้นแรกนายเอาข้อมูลทั้งหมดที่ลูกค้าส่งมารวมกัน มีไฟล์ทุกประเภท มีทั้งรูปภาพ วิดีโอ เสียงบันทึก รวมถึงกลิ่นบันทึกด้วย ต่อไปนายเริ่มทำงานด้วยซอฟต์แวร์เลียนแบบ นายอยู่ในห้องนอน มัวแต่มองหน้าจอคอมพิวเตอร์ จดจ่อกับงานของนายจนไม่ได้ยินเสียงจากข้างนอก

งานคราวนี้เป็นงานทั่วไป มีข้อดีคือนายหวังว่าลูกค้าจะอนุญาตให้นายแสดงงานนี้ในเว็บไซต์ตัวเอง แต่ข้อเสียก็มี คืองานทั่วไปก็จะได้รายได้ทั่วไป พอใช้จ่ายค่าครองชีพแล้วไม่น่าจะเหลืออะไรให้เก็บไว้เผื่ออนาคต

ทำงานนี้ให้เสร็จใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ แต่สุดท้ายนายก็ทำได้ดี นายเอาผลงานมาบันทึกแล้วส่งไปให้ลูกค้า บุคคลเลียนแบบในงานชิ้นนี้คือยายทวดที่เสียชีวิตตอนหลับ แต่วันนี้เขาจะได้กลับมาในครอบครัวของเขาราวกับไม่เคยเสียชีวิตมาก่อน อย่างน้อยจะได้กลับมาในรูปแบบเสมือนจริง

นายทิ้งตัวสบายๆ ลงบนเก้าอี้ ยืดเส้นยืดสาย นายรู้สึกพอใจมากที่ทำงานชิ้นนี้สำเร็จ และรู้สึกดีใจที่ทำให้ชีวิตของคนอื่นสวยงามขึ้นและที่ได้เป็นประโยชน์ให้ลูกค้าคนนั้น โชคไม่ดี ยิ่งนานงานแบบนี้ก็ยิ่งน้อย

นายสวมหมวกVR (virtual reality)* อย่างเคย ห้องและเฟอร์นิเจอร์ในนั้นทุกอย่างรอบๆ ตัวนายหายไปทันทีแล้วกลับมาใหม่หลังจากที่หมวกเริ่มทำงานและฉายฉากห้องของนาย

แล้วภรรยานายก็ปรากฏตัวด้วย มองนายด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรัก และถามว่าวันนี้เป็นอย่างไร แล้วก็ถามเรื่องลูกสาวด้วยว่าตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหนและทำอะไรอยู่ นายคุยกับภรรยาตามปกติและเป็นธรรมชาติมาก

คอมพิวเตอร์เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์จริงๆ มันสามารถเลียนแบบบุคลิกของภรรยาได้เหมือนจริงมาก แล้วโปรแกรมเลียนแบบบุคลิกก็พัฒนามากเลยตั้งแต่นายเลียนแบบบุคลิกของภรรยา ปัจจุบันนี้แยกบุคลิกเลียนแบบจากคนจริงเกือบไม่ออกแล้ว มีแค่วิธีหนึ่งวิธีเดียวที่ใช้ได้ คือ บุคลิกเลียนแบบรู้ไม่ได้ว่าตัวเองเสียชีวิตแล้ว ฉะนั้นภรรยานายยังคุยกับนายอยู่เหมือนไม่เคยเกิดอุบัติเหตุที่เอาชีวิตของเขาไปเมื่อห้าปีที่แล้ว

งานแรกๆ ที่นายได้หลังจากนั้นเป็นแค่งานธรรมดาๆ จุดหมายคือต่อชีวิตของคนที่ไม่อยู่แล้วด้วยโปรแกรม VR ให้คนในครอบครัวได้มีปฏิสัมพันธ์กับคนนั้นต่อ คุยกัน เห็นกัน กระทั่งถูกเนื้อต้องตัวกัน (แต่ต้องมีอุปกรณ์ที่รองรับการสัมผัส) แม้กระทั่งกลิ่นก็เลียนแบบได้ ทำให้งานของนายซับซ้อนขึ้น แต่นายก็เป็นคนเจ้าระเบียบ ไม่เคยมองข้ามรายละเอียดเล็ๆ น้อยๆ ทำให้ลูกค้าไม่เคยผิดหวังกับคุณภาพของผลงานนายเลย

วันต่อไปนายได้งานใหม่เข้ามาอีก ครั้งนี้ต้องถอดรหัสไฟล์ บ่งบอกว่าน่าจะเป็นงานแบบอื่น งานที่ไม่ธรรมดาแต่ที่มีรายได้ที่สูงกว่า

บุคคลเลียนแบบของงานนี้เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง อายุราวๆ สามสิบปี อาจจะเป็นเพื่อนร่วมงานหรือญาติกับลูกค้าก็ได้ นายก็ไม่รู้ แล้วไม่มีสิทธิที่จะไปรู้ด้วย เพราะนายได้ระบุในสัญญาจ้างทำของว่านายจะคุ้มครองข้อมูลส่วนตัวของลูกค้า ดังนั้นนายห้ามไปหาข้อมูลเพิ่มเติมนอกเหนือจากเอกสารที่ลูกค้าส่งให้ ปกตินายไม่รู้จักลูกค้าเลย แม้กระทั่งชื่อเขานายก็ไม่รู้ เพราะงานแบบนี้มักจะเป็นงานที่ผิดกฎหมาย แต่ขณะเดียวกันนายจะได้เงินเยอะมากเป็นสิ่งตอบแทน บางทีอาจจะได้เยอะกว่างานธรรมดาสิบถึงยี่สิบเท่า

บ่อยครั้งที่ลูกค้าอย่างนี้มีบทเรื่องชัดเจนที่เตรียมไว้ด้วย นอกจากรูปภาพ วิดีโอ และเอกสารต่างๆ ที่แอบถ่ายโดยเป้าหมายไม่รู้ ลูกค้ามักจะให้นายป้อนประวัติเข้าไปในโปรแกรมเลียนแบบบุคลิก พอทำงานเสร็จนายก็จะลบข้อมูลทุกอย่าง เผื่อตำรวจจะเจอ หวังว่าจะไม่มีวันที่ตำรวจจะมาตรวจไฟล์บนคอมพิวเตอร์ของนาย ไม่งั้นชีวิตนายจะกลายเป็นฝันร้าย

เวลานายได้งานอย่างนี้ครั้งแรก นายตกใจมาก สะเทือนใจ แต่ตอนนั้นลูกค้าพร้อมที่จะจ่ายเงินให้นายเยอะ ตอนนั้นนายก็ต้องการเงินเยอะด้วยเพราะเพิ่งผ่าตัดในโรงพยาบาล ค่าผ่าตัดสูงมากจนนายต้องกู้เงินและเอาบ้านนายมาจำนำ ตอนที่นายได้รับงานนั้นนายก็เลยลังเลไม่นานก่อนที่จะตัดสินใจรับงานแปลกๆ เงินที่นายได้ทำให้นายจ่ายหนี้ทั้งหมด และยังเหลือเงินให้เก็บด้วย

ยังไงมันก็แค่การเลียนแบบ ไม่ได้เป็นความจริง ดูได้ ฟังได้ ดมได้ และสัมผัสได้ (ซึ่งเป็นข้อเรียกร้องของลูกค้าส่วนมาก) แต่มันไม่ได้เป็นความจริง คนที่นายเอามาเลียนแบบน่าจะยังมีชีวิตอยู่แต่ไม่มีทางที่จะรู้ว่าตัวเองมีตัวเลียนแบบที่กำลังบริการและตอบสนองกิเลสของคนอื่น นายก็เลยเลิกลังเลในและเริ่มทำงานนั้น

นายชินกับงานอย่างนี้นานแล้ว ล่าสุดงานที่นายรับส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้

นายเตรียมพร้อมสำหรับงานใหม่ เอาไฟล์แรกมาเปิดเพื่อศึกษาคนที่นายจะต้องเลียนแบบครั้งนี้

นายจำใบหน้านี้ได้ทันที คือใบหน้าของผู้หญิงที่นายรู้จัก นายรู้จักเธอแต่ไหนแต่ไร ตั้งแต่เธอเป็นตัวอ่อนในครรภ์ นายเคยอุ้มผู้หญิงคนนั้นตอนที่เธอยังเป็นเด็ก

ตัวอย่างหมวกVR

ภาพโดย: Andri Koolme (CC - BY 2.0)