Chốn vắng (ชื่อภาษาอังกฤษ: No Man’s Land) เป็นนวนิยายเรื่องหนึ่งของนักเขียนเวียดนาม Dương Thu Hương

นิยายนี้เป็นหนึ่งในหนังสือที่ผมอ่านแล้วผมรู้สึกว่าอยากจะกลับอ่านให้เหมือนไม่เคยอ่านเมื่อก่อน

เรื่องมันเริ่มต้นจากผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อ Miên ในช่วงหลังสงครามอินโดจีนครั้งที่สองที่เวียดนาม เขาใช้ชีวิตที่มีความสุขมากกับลูกชายและสามีที่เป็นพ่อค้าร่ำรวย จนถึงวันหนึ่ง อดีตสามีของเขาที่ทุกคนคิดว่าเสียไปในสงครามก็กลับมาและขอให้กลับเป็นสามีภรรยาเหมือนเดิม

ถ้าจะถามผมว่าประเด็นหลักของนิยายนี้คืออะไร ผมก็ตอบยากเพราะมันมีเยอะ มันเป็นนิยายเกี่ยวกับความรัก ความรับผิดชอบหน้าที่ของตนเอง การสำนึกรู้คุณ ความกดดันจากสังคม กฎกติกาที่ไม่ได้ถูกเขียงลงให้ใครอ่านแต่ถึงอย่างไรก็ตามหลีกเลี่ยงไม่ได้ นอกจากนั้นนิยายนี้ยังเล่าเรื่องมิตรภาพ ชีวิตหลังสงคราม ความทรงจำที่รุนแรง สรุปแล้วหนังสือเล่มนี้มีสิ่งที่อยากจะสื่อเยอะ ผมเห็นว่าเป็นผลงานชิ้นเอกที่ลึกซึ้งของวรรณคดีโลก

เหตุผลที่ทำให้ผมชอบหนังสือนี้มีอะไรบ้าง

• ไม่เคยวิจารณ์หรือตัดสินการกระทำของตัวละครและให้คนอ่านมองเห็นถึงจิตใจที่แท้จริงของแต่ละคน ถึงแม้แต่พวกเขาไม่ลงรอยกัน

• เป็นเรื่องราวของประเทศเวียดนามที่คนต่างประเทศอย่างผมไม่เคยสัมผัส ทุกคำดูเหมือนเรียงร้อยเป็นคำประพันธ์ ทุกประโยคดูเหมือนมีเรื่องราวพิเศษให้เล่า

• มีความลึกซึ้งมาก แต่อ่านไม่ซับซ้อน มีวิธีเล่าที่น่าจับใจ บางทีพาผู้อ่านย้อนอดีตเพื่อให้รู้จักบุคลิกของตัวละครมากขึ้นและเข้าใจว่าทำไมคนนี้ถึงกลายเป็นแบบนี้

หนังสือเล่มนี้ทำให้ผมรู้สึกประทับใจและซาบซึ้งใจ ผมขอแนะนำจากจริงใจให้ทุกคน

ผมอยากจะปิดท้ายด้วยประโยคที่ผมชอบในหนังสือนี้

“เขากำลังฝัน เขาแค่กำลังฝันเท่านั้นเอง มีชีวิตอยู่โดยไม่มีความฝันได้ไหม แต่เพราะมีความฝัน จึงไม่มีความสงบแล้ว”